-
1 imanına kadar
до преде́ла / отка́за -
2 iman
iman [iːmɑːn] (-e) Glaube m (an A); Annahme f des Islams; feste(r) Glaube;-e iman etmek glauben (an A);iman getirmek den Islam annehmen;iman sahibi Gläubige(r);iman tahtası fam Brust f, Busen m;imana gelmek den Islam annehmen; fig Vernunft annehmen;-i imana getirmek jemanden zum Islam bekehren; jemanden zur Vernunft bringen;-in imanı gevremek fam sich ganz kaputtmachen (-den mit D);imanı yok herzlos, grausam; nieder mit ihm!;imanım fam mein Lieber, mein Bester!; du lieber Himmel!;imanına kadar bis zum Rande voll;imanına kadar dolu gerammelt voll;-in imanını gevretmek jemandem den Rest geben -
3 iman
1) ве́ра, ве́рование2) призна́ние / приня́тие исла́маiman etmek — ве́рить, уве́ровать; ве́рить в кого-что
zafere iman etmek — пове́рить в побе́ду
imana gelmek — а) приня́ть исла́м; б) перен. образу́миться
iman getirmek — доброво́льно приня́ть исла́м
imana getirmek — а) заста́вить приня́ть исла́м; б) заста́вить де́йствовать, убеди́ть
imanı gevremek — изму́читься; нама́яться
para cezası vermekten imanımız gevredi — мы изму́чились от де́нежных штра́фов
••- imanı yok
- imanım!
См. также в других словарях:
imanına kadar — tkz. (imanına) ağzına kadar, son kertesine kadar, tıka basa, alabildiğince … Çağatay Osmanlı Sözlük
iman — is., din b., Ar. īmān 1) İnanç 2) mec. Güçlü inanç, inan Kalpleri vatan aşkı ve imanı ile doluydu. H. C. Yalçın Birleşik Sözler iman sahibi iman tahtası Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller iman etmek iman getirmek imana gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
